ÖĞRETME ÜZERİNE YAPILAN ARAŞTIRMALAR

 ÖĞRETME ÜZERİNE YAPILAN ARAŞTIRMALAR

 

 

Öğrenmeye oranla öğretme üzerinde yapılan araştırmalar daha azdır. Öğrenmenin ne olduğu anlaşıldığında, öğretme eyleminin daha etkili yapılabileceği varsayılmıştır.
Bunda gerçek payı olmakla birlikte, laboratuarda yapay koşullar, değişkenler altında yapılan denemelerle elde edilen bulguların, kimi kez gerçek öğrenme
durumunda uygulanamadığı görülmüştür. Gerçek öğretme-öğrenme durumunda, öğretme sürecinin nasıl oluştuğunun bilinmesine gereksinim duyulmuştur.

 Bu yüzden
öğretme kuramları, öğrenme kuramlarından sonra ortaya çıkmıştır.Öğretme, öğretmen tarafında planlanmış bir öğrenme sürecidir. Bu sürecin amacı, öğrencilere önceden hedeflenen davranışları kazandırmaktır. Bu davranışları
kazandıracak araçlar ise öğrencilere hazırlanacak yaşantılardır. Buna göre öğretme süreci şöyle tanımlanabilir. Öğretme, öğretmen tarafından hedeflenen
davranışları öğrencilere kazandırmak için düzenlenmiş yaşantılar sürecidir.

Bu tanıma uygun biçimde öğretme sürecini oluşturmak için yapılacaklar şunlardır:

1. Eğitileni tanıma: Eğitime alınan bir kişinin tanınması iki yönden önem taşımaktadır. Birincisi kişinin gelişim düzeyinin, gerçekleştireceği eğitim amaçlarına
elverişli olup olmadığı. İkincisi ise, eğitilenin davranışları ile ona kazandırılacak davranışlar arasında fark olup olmadığıdır.

2. Öğretimin planlanması : Bir öğretim planı, öğretimin nasıl yapılacağına ilişkin verilecek bir dizi karardan oluşur bu kararları dört grupta toplamak
olanaklıdır :

list of 4 items
• Eğitilene kazandırılacak yeterlilikler

• Yeterliğe ulaştıracak konular

• Konuların öğrenilmesi için başvurulacak yöntemler

• Kazandırılacak yeterliğin ne değerde olduğunun tanınması

list end
Öğrenme ve öğretme kuramları, eğitilenin daha iyi öğrenebilmesi için bir dizi öğretme ilkeleri vermektedir. Bunlardan bazıları şunlardır.

Öğrenen öğrenmede ne denli etkin olursa öğrendiklerinin düzeyi o denli yüksek olmaktadır.

Öğrenme sırasında konuyu, beceriyi yeterince yinelemek yararlı olmaktadır. Ama alıştırmaların süresi ve sayısı ne öğrenilenlerin pekiştirilmesine yetmeyecek
kadar az ne de öğrenciyi bıktıracak kadar çok olmalıdır.

Öğrenmede ulaşılacak hedefi, ona ulaştıracak konuları anlamak çok önemlidir. Bu yüzden öğrenenin öğreneceği konuyla ilgili her durumu iyi algılaması gerekmektedir.
Öğrenenin öğrendiğini görmesi başarı düzeyini tanıması onu öğrenmeye istekli kılmaktadır. Bu nedenle, bir konunun öğrenilmesinden sonra ona ne kadar ilerlediğini
göstermek gerekmektedir.

Her bireyin öğrenmesi, başkasından farklıdır. Öğrenenin öğrenme hızı, derecesi, yönü yakından izlenmeli ve öğrenme elverdiğince bireyselleştirilmelidir.
Diğer yandan öğrenen küme içinde tek başına öğrenemediği pek çok yeterlikleri kazanmaktadır. En iyi öğretme biçimi konuya göre neyin bireysel, neyin küme
içinde öğrenileceğini önceden belirleyerek planlamaktır.

Diğer sorunları yanında eğitilenin öğrenme sorunlarını çözmesine yardım etmek rehberliğin görevidir. Bu yüzden planlı eğitim yapılan her yerde eğitilenlere
rehberlik yapacak uzmanların bulunması gerekir.

Öğretme ilkeleri öğretenin görevinde başarısını yükseltmektedir. Öğrenmede eğitilenin başarısına ise pek çok etmenler etkide bulunmaktadır. (Aile ortamındaki
yetersizlikler, dil sorunu, kırsal yörede büyümek, öğretme ortamındaki yetersizlikler gibi.)

Sonuç olarak öğretme, gelişmiş bir becerinin, iyi planlanmış zamanın, dikkatli bir hazırlığın ve sistemli bir uygulamanın ürünüdür. Öğretmenlikte başarının
ve yeterliğin kestirme yolu yoktur.