KONUŞMA TÜRLERİ

KONUŞMA TÜRLERİ

Konuşmacının bir kişiden ibaret olduğu türlerin yanında, birçok

konuşmacının bulunduğu türler de vardır. Konferans, hitabet ve nutuk,

birinci gruba girer. Münâzara, açık oturum, panel, sempozyum,

tartışma ve forum ise, ikinci grupta mütalâa edilir.
Sahasında söz sahibi olan bir şahsın, bilgi vermek gayesiyle belli bir

konuda yaptığı konuşmaya “konferans” diyoruz. Diğer milletlerin

konferans anlayışı bizden farklıdır.
“Hitabet”teki gaye ise, ikna etmek ve dinleyiciyi belli hareketleri

yapmaya zorlamaktır. Bunun heyecan tonu konferansınkinden fazladır.

“Nutuk”, hitabete benzeyen bir konuşma türüdür.
Çok konuşmacının bulunduğu türlerin başında “münazara” gelir. Bunda

iki ayrı fikir vardır: Tez ve antitez. Bu iki zıt fikir, iki grup konuşmacı

tarafından bir jüri huzurunda tartışılır.
“Açık oturum” türü, biraz daha farklıdır. Belli bir konu birkaç konuşmacı

arasında irdelenir, gerçeğe ulaşılmaya çalışır.
“Tartışma” da açık oturuma benzer, fakat burada konuşmacılar

fikirlerini şiddetle savunurlar.
“Panel”, “sempozyum” ve benzeri türler, yine bir konunun açıklığa

kavuşması için düzenlenen konuşmalardan ibarettir.
“Forum”da dinleyicilerin fikri de alınır.
Esasen bütün konuşma türleri birçok yönden birbirine benzer. Önemli

olan, konuşmayı, bir fikri savunmayı bilmektir. Muhatabını tanıyan,

konusunu iyi bilen, samimi, gerçeğe inanmış, diline hakim, suallere açık,

cesur, iyi ahlâk sahibi konuşmacı sevilir ve dinlenir.
iyi bir hatibin konuşmalarında gösterişli söz söylemek kaygısı yoktur,

kelimeler dikkatle seçilmiştir, telâffuz mükemmeldir, kâğıda bakmadan

konuşmak esastır, konuşma çok uzun olmadığı gibi çok kısa da

değildir.

Ömer Sevinçgül